Εσκιμώοι

 

Λέγονται οι κάτοικοι των αρκτικών περιοχών της Αμερικής και της Γροιλανδίας, που παρέμειναν απομονωμένοι κατά την περίοδο των μεγάλων μεταναστεύσεων.

Είναι απόγονοι της νομαδικής φυλής των Τουλ (Thule) που εμφανίστηκαν στην Αλάσκα το 1000 μ.Χ. και μετακινήθηκαν στη δυτική Γροιλανδία μετά από τρεις αιώνες (1300μΧ) και λίγο αργότερα, το 1400 μ.Χ. στην ανατολική.

Οι Εσκιμώοι ανήκουν στη φυλή των Ιννουϊτιδών. Είναι άνθρωποι χαμηλού ή μέσου αναστήματος, με ελαφρά κίτρινο δέρμα και χαρακτηριστικά σχιστά μάτια. Κατοικούν σε μερικές περιοχές της Γροιλανδίας, στη γη του Μπάφφιν, στο βορειοδυτικό Καναδά, στην Αλάσκα ακόμη και στις Β.Α. περιοχές της Ασίας. Τα μαλλιά τους είναι ίσια, πυκνά και μαύρα και σε συνδυασμό με τα άλλα χαρακτηριστικά τους προσδίνουν στους Εσκιμώους χαρακτηριστικά μογγολικής καταγωγής.

Παρόλο που ο πολιτισμός έχει αρχίσει να πλησιάζει προς τις άγριες αυτές περιοχές, οι Εσκιμώοι διατηρούν ακόμα αρκετό από τον πρωτογονισμό τους. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια χρησιμοποιούσαν τις γυναίκες τους σαν εμπόρευμα που ήταν εύκολο να πουληθεί και να αγοραστεί. Τα ρούχα τους, αν και σιγά σιγά το ύφασμα αρχίζει να μπαίνει στη ζωή τους, αποτελούνται κυρίως από δέρματα αρκούδας, φώκιας και αλεπούς. Η φώκια εκτός του ότι τους προσφέρει το δέρμα και το κρέας της, τους είναι χρήσιμη για τα κόκαλά της πάνω στα οποία χαράζουν παραστάσεις κυνηγιού και τα εμπορεύονται.

Το τόξο, που χρησιμοποιούσαν παλιά για κυνήγι, έχει τώρα αντικατασταθεί από το τουφέκι, αλλά για το κυνήγι υδρόβιων ζώων εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το παράξενο καμάκι τους. Το καμάκι αυτό έχει μια ανεξάρτητη αιχμή φτιαγμένη συνήθως από κόκαλο, που αποχωρίζεται από το ξύλο, όταν κτυπηθεί ένα ζώο. Η αιχμή αυτή είναι δεμένη με μια σημαδούρα, για να μπορεί ο κυνηγός να παρακολουθεί τις κινήσεις του πληγωμένου ζώου.

Κύριος σύντροφος της ζωής τους είναι η βάρκα τους και τα σκυλιά τους. Τα σκυλιά των Εσκιμώων έχουν πάρα πολύ καλή όσφρηση και τους βοηθάνε στο κυνήγι τους. Η δύναμή τους επίσης είναι μεγάλη και βοηθάνε τον Εσκιμώο στη μετακίνησή του σέρνοντας το έλκηθρό του. Οι βάρκες τους χωρίζονται σε τρία είδη. Το καγιάκ, η πιο ονομαστή βάρκα των Εσκιμώων, η οποία είναι φτιαγμένη για έναν επιβάτη. Η ουμάνα, από δέρμα φώκιας ή ξύλο για τη μεταφορά όλης της οικογένειας και η μηχανοκίνητη για το κυνήγι τους.

Οι Εσκιμώοι κατοικούν μέσα σε σκηνές από δέρμα φώκιας ή τάρανδου. Το χειμώνα και σε ορισμένες περιοχές φτιάχνουν τα περίφημα παγόσπιτά τους, τα «ιγκλού». Για να ζεσταθούν, καίνε το λάδι της φώκιας.

Κατοικούν σε παράξενες καλύβες χωμένες στο έδαφος ή στο χιόνι. Εξωτερικά είναι σκεπασμένες με κλαδιά και λάσπη, ενώ ο σκελετός τους αποτελείτε συνήθως από κόκαλα φάλαινας και κλαδιά και είναι επενδυμένος με σανίδια ή δέρματα. Φτιάχνουν επίσης και κυκλικές καλύβες με πάγο (ιγκλού) και επενδυμένες με δέρματα, αλλά αυτές τις χρησιμοποιούν είτε ως δεύτερες κατοικίες είτε κατά τις μετακινήσεις τους. Το καλοκαίρι χρησιμοποιούν αποκλειστικά σκηνές από δέρματα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ως μεγαλύτερα εγκλήματα θεωρούνται από τους Εσκιμώους το ψέμα και η κλοπή. Όποιος ψεύδεται ή κλέβει, περιφρονείται απ’ όλους και θεωρείτε παρείσακτος της κοινωνίας τους.

Η θρησκεία τους είναι αξιοπερίεργη. Παρόλο ότι πιστεύουν σε ανώτερα όντα, καλά ή κακά, δεν υπάρχει καμιά εκδήλωση λατρείας γι’ αυτά. Σήμερα μεγάλος αριθμός Εσκιμώων έχει εκχριστιανιστεί. Υπάρχουν σήμερα περί τις 50.000 που μιλούν ιδιαίτερη γλώσσα που διαθέτει πάρα πολλές διαλέκτους. Έχουν έντονες καλλιτεχνικές τάσεις.

Εποχές (γεωγραφική ανάλυση)